Adviezen vanuit de Bijbel

Wetticisme of nog leven onder de wet.


Veel christenen hebben een verkeerd beeld van God.
Ze zien Hem alleen als een streng goddelijk persoon, die voortdurend toe kijkt of wij iets fout doen. Om dan vervolgens streng te oordelen of te berispen, al naar gelang hoe ernstig de fout wel niet is. Ze zien de Bijbel vooral als een verzameling van leefregels, waar je onvoorwaardelijk en precies naar moet leven, anders volgt er straf en dat kan nu in dit leven zijn, maar ook nog na dit leven. Mensen die zo denken over God, zijn vaak ook sneller geneigd om elkaar te oordelen en met Bijbelteksten om de oren te slaan. Ze hebben immers hetzelfde beeld van God.

Maar we kunnen het niet genoeg zeggen, dit is niet de hemelse Vader die Jezus ons getoond heeft. Jezus leerde ons dat God als een hemelse Vader wacht op de thuiskomst van Zijn verloren zoon (Lukas 15). Als die zoon dan thuis kwam, sloeg zijn Vader hem niet om de oren met verwijten, maar omhelsde en kuste hem.

Lees Lukas 15:20"En hij stond op en ging naar zijn Vader. En toen hij nog ver van hem verwijderd was, zag zijn Vader hem en deze was met innerlijke ontferming bewogen en Hij snelde hem tegemoet, viel hem om de hals en kuste hem".

Zo is het ook met een aardse vader, ook die kan geen relatie opbouwen met zijn kinderen, met de wet in de hand en zonder liefde, zo ook de hemelse Vader niet. Hij wil ons dus niet veroordelen, maar liefhebben en vooral genade schenken, zodat ook wij Hem zullen liefhebben en niet angstig zullen zijn.

Als God die strenge meester zou zijn, die er alleen maar op uit is om ons te straffen, dan zou er geen genade geweest zijn voor vele Bijbelse personen, die fouten maakte. Ik denk bijvoorbeeld aan Kaïn die zijn broer dood sloeg, God was hem ondanks alles toch genadig. Lees maar in Gen. 4:13-15 '… en Kaïn zei tegen de Heer: Mijn misdaad is te groot om vergeven te worden, … maar de Heer merkte Kaïn met een teken, zodat niemand die hem tegenkwam, hem zou doden'. Zelfs de misdaad van Kaïn was toch niet zo groot, dat God hem niet zou kunnen vergeven.

Zo ook vele andere, ik denk aan David die in overspel viel, maar nadat hij zijn zonde beleed was God hem toch genadig. Lees Psalm 51 waar David zijn zonde beleed. God schonk ook Petrus genade, die Jezus tot driemaal toe verloochende. Terwijl Jezus hem nog gewaarschuwd had en toch nam de Heer hem a.h.w. in de armen en vroeg hem alleen of hij Hem lief had. God is in de eerste plaats een Vader, die zich ontfermen wil over Zijn kinderen. Lees Psalm 103:13 'Zoals een vader zich ontfermt over zijn kinderen, zo ontfermt de Heer Zich over wie Hem vrezen'. En in vers 10 staat 'Hij doet ons niet naar onze zonden en vergeldt ons niet naar onze ongerechtigheden'.

De tien geboden.
God heeft de wet met zijn tien geboden gegeven, omdat mensen nu eenmaal leefregels nodig hebben, net zo goed als in een huisgezin. Maar de Bijbel zegt ook dat de wet gegeven is, opdat duidelijk zou blijken dat we allemaal zondig zijn en dus feitelijk niet instaat zijn om Gods wet te houden. Galaten 3:19 zegt het duidelijk "Waarvoor dient de wet? Om de overtredingen te doen blijken is zij erbij gevoegd". De uitkomst van de wet is dus, dat het duidelijk wordt dat we allemaal genade van God nodig hebben. Want als God volgens de wet zou moeten handelen dan zou Hij iedereen moeten oordelen. Maar dat wil God helemaal niet, gelukkig is daarom Jezus gekomen. Hij heeft de wet voor ons vervuld en de straf (het oordeel) gedragen (Lees ook Gal.3:10 en 13).

Maar Jezus heeft ook gezegd dat het hoogste gebod is God lief te hebben en het tweede daar aan gelijk, je naaste als jezelf. Lees Mat.22:37 'Heb de Heer, uw God, lief met heel uw hart en met heel uw ziel en met heel uw verstand. Dat is het grootste en eerste gebod. Het tweede is daaraan gelijk: heb uw naaste lief als uzelf. Deze twee geboden zijn de grondslag van alles wat er in de Wet en de Profeten staat'. Dit betekent dus dat niet 'dwang' maar liefde de basis is van de wet. God wil dus dat we Hem gehoorzamen uit liefde en niet gedwongen.

God dienen uit liefde.
De enige drijfveer voor een christen om God te dienen zou ook de liefde van God moeten zijn en liefde dwingt nooit. We zeggen wel eens dat God ons niet tot robots heeft gemaakt omdat Hij wil dat we vrijwillig, uit liefde dus, voor Hem kiezen. Je zou dus ook kunnen zeggen dat God er vrijwillig voor heeft gekozen, zich te laten inperken door onze vrije wil. Hij vraagt ons Hem vrijwillig lief te hebben en Hem te dienen, maar zou ons kunnen dwingen. Maar dan is er geen sprake van liefde meer.

Satan bindt en dwingt, legt regels op en voert steeds weer nieuwe wetten in, maar Jezus maakt vrij. Heel vaak beseffen we nog onvoldoende wat het betekent, dat God ons nooit meer een slavenjuk oplegt en dus ook geen godsdienstig slavenjuk. God slaat ons dus niet om de oren met allerlei geboden en wetten uit de Bijbel. Mensen doen dat wel soms naar elkaar, maar dit is niet wat God wil, Hij wil een liefdesrelatie met ons en dat kan nooit gebaseerd zijn op de wet.

Dat betekent natuurlijk niet dat we nu dus verder wetteloos, of losbandig kunnen leven. Natuurlijk niet, lees Rom.6:14, 15 'Wat dan? Zullen wij zondigen omdat wij niet onder de wet maar onder de genade zijn? Volstrekt niet!… Maar God zij dank: u was wel slaaf van de zonde, maar nu bent u van harte gehoorzaam geworden aan het voorbeeld van de leer waaraan u overgegeven bent'. We zijn nu van harte gehoorzaam geworden aan Jezus, dus uit liefde voor Hem en niet uit dwang.

Zo is het ook in een huwelijk. Een relatie die gebaseerd is op dwang en onderdrukking is bij voorbaat al mislukt. Je dient je man of vrouw niet uit dwang, maar omdat je de ander lief hebt. Voor de wet is daarbij geen plaats. Een man, die z'n vrouw met de Bijbel (de wet) in de hand wil dwingen om hem onderdanig te zijn, is bezig zijn relatie definitief stuk te maken, want zo werkt het helemaal niet.

Jezus heeft door Zijn offer aan het kruis, de relatie met God weer hersteld en ons definitief bevrijd van het oordeel van de wet. Dat wil zeggen, Hij heeft die wet die ons veroordeelde van zijn kracht berooft en de weg voor ons geopend om een liefdesrelatie met God te hebben.

Godsdienstig juk.
Maar toch bestaat er nog steeds zo iets als een godsdienstig juk van dienstbaarheid, dat feitelijk gelijk staat met een vorm van slavernij, men noemt het wetticisme. Het is beslist een misleiding van de duivel, met de bedoeling om ons opnieuw te binden. Met wetticisme wordt bedoeld, een godsdienst die alleen maar bestaat uit wetten en regels. Als je dus het gevoel hebt dat je godsdienst, of je kerk of je geloofsrichting; je vooral bindt en dwingt, is er toch iets grondig mis. De misleiding is dit, dat mensen in een kerk of gemeente soms regels en wetten maken, om vervolgens te doen alsof het bepalingen zijn van God. Dit is nu precies wat de Farizeeën ook deden in Jezus dagen.

Maar het evangelie is niet een lijstje met geboden en verboden, waar je verplicht bent aan te gehoorzamen. God heeft ons juist wedergeboren doen worden en Zijn geboden a.h.w. in ons hart geschreven. Dat betekent dat iemand die Jezus dankbaar is voor de verlossing en vergeving van zijn zonden, automatisch bereid zal zijn om Hem ook te dienen. God dwingt ons in ieder geval nooit, maar nodigt ons daarin tegen wel uit om Hem uit liefde te gehoorzamen.

In Romeinen 8:15 richt Paulus zich tot christenen die gedoopt zijn in de heilige Geest en zegt: "Want u hebt niet de Geest van slavernij ontvangen, die opnieuw tot angst leidt". Paulus waarschuwt de gelovigen hier voor een vorm van godsdienstige slavernij, waarbij we eerst verlost zijn van de slavernij van satan om daarna weer in een nieuwe slavernij terecht te komen. En we werden nu juist van de slavernij bevrijd toen Jezus stierf aan het kruis.

Zelfheiliging.
Wetticisme doet mensen geloven dat zij alleen door het houden van allerlei bepalingen en regels door God goedgekeurd en aanvaard worden. Wetticisme komt altijd voort uit het vlees, uit onze oude natuur. Mensen proberen dan heilig te leven op een wettische manier en dit is niets anders dan zelfheiliging. Het probleem is dat zelfheiliging nergens eindigt; er is geen beginnen aan. Je kunt je nooit aan alle regels houden en het gevolg is schijnheiligheid. Jezus waarschuwde er voor toen Hij zei: 'Dit volk nadert tot Mij met hun mond en eert Mij met de lippen, maar hun hart houdt zich ver bij Mij vandaan; maar tevergeefs eren zij Mij, omdat zij leringen onderwijzen die geboden van mensen zijn.' (Mat.15:8, 9)

Het maakt een mens eng in z'n denken, men streeft er dan naar om compleet te zijn of perfect, men ziet dat als Gods hoogste opdracht voor de mens. De behoudenis is dan niet meer in de eerste plaats in het geloof in Jezus offer, maar veel meer in de juiste manier van leven, volgens vast patronen en regels. Meestal leidt dit tot enorme gewetensnood, omdat we nu eenmaal niet in alles perfect kunnen zijn. God weet dat ook en daarom gaf Hij ons genade doordat Jezus voor onze fouten en tekorten stierf aan het kruis. Zonder Jezus offer zou er geen hoop voor ons zijn.

Trouwens, de hele brief aan de Galaten behandelt dit thema van niet opnieuw gebonden worden aan wetticisme, nadat mensen zijn bevrijd door het evangelie en de kracht van de heilige Geest. Het is ook opvallend dat de brief aan de Galaten de enige brief is die Paulus niet begint met een woord van dankzegging voor de mensen aan wie hij schrijft. Hij is kennelijk zo verontwaardigd over waar de christenen in Galatië mee bezig zijn, dat hij direct met de deur in huis valt: Ik verwonder mij erover dat u zich zo snel afwendt van Hem die u in de genade van Christus geroepen heeft (Galaten 1:6).

Dit is een duidelijk voorbeeld van religieuze demonen, die mensen terugslepen in de slavernij van wetticisme. Laten we daarom acht slaan op Paulus waarschuwing: "laat u niet weer een slavenjuk opleggen" (Galaten 5:1).

Sommige leiders hebben de neiging om te zeggen tegen hun volgelingen: wij weten het beter dan wie dan ook, want wij hebben rechtstreeks een boodschap van God ontvangen. Mensen die onder invloed van zo'n leider of organisatie zijn, worden vaak langzaam geïsoleerd van andersdenkende. En er wordt ook vaak een ongezonde druk uitgeoefend op die mensen om te voldoen aan strakke regels die men zelf heeft opgesteld, zoals het geven van geld, het extreem trouw bezoeken van bijeenkomsten, de manier waarop je gekleed gaat. Het onder dwang opofferen van vrije tijd voor allerlei activiteiten etc.. De vrijwilligheid is dus weg, men voelt het als iets wat moet en dat is fout.

Regels? Regels?
Nu zijn er natuurlijk in elke gemeente of organisatie ook regels nodig b.v. om allerlei huishoudelijke zaken te regelen. Maar dat is iets anders dan dwingende regels in de vorm van tradities en rituelen, die zo sterk in de erediensten aanwezig zijn, dat er geen ruimte meer is voor het werk van Gods Geest. Die tradities en rituelen zijn bedoeld om iedereen in een bepaalde vorm te dwingen en de heilige Geest laat zich niet dwingen. Het gevolg is dat er niets overblijft van de vrije werking van Gods Geest in het lichaam van Christus, zoals b.v. Paulus dat beschreef in 1 Kor.14:26 "Telkens wanneer u samenkomt, heeft iedereen wel een psalm, of hij heeft een onderwijzing, of hij heeft een andere taal, of hij heeft een openbaring, of hij heeft een uitleg. Laat alles gebeuren tot opbouw". Mits de heilige Geest weer de ruimte (vrijheid) krijgt in de gemeente, kan Hij door alle kinderen Gods heen gaan werken. Lees 2 Kor.3:17 '... en waar de Geest van de Heer is, daar is vrijheid'.

HH

Advies nodig? Mail ons gerust (zie contact), we gaan er discreet mee om en u krijgt altijd binnen twee dagen antwoord.